Biljana Jevtić / U simbolizmu dualizma / JIN - JANG
Otvaranje: Ponedeljak, 6. februar 2023, 19 časova
(6 – 17.2.2023.)
U ponedeljak, 6. februara, u 19 časova, u Galeriji SULUV, biće otvorena izložba radova Biljane Jevtić, pod nazivom U SIMBOLIZMU DUALIZMA / JIN – JANG. Izložba će biti otvorena do 17. februara 2023.
U SIMBOLIZMU DUALIZMA / JIN – JANG
Opus umetničkog projekta U SIMBOLIZMU DUALIZMA / JIN – JANG, nastao tokom 2022. godine, sačinjavaju digitalni crteži, (u formi diptiha, triptiha… / dimenzija jednog segmenta: 50 x 50 cm i 100 x 100 cm), iz ciklusa KRUG KAO META-FOR(M)A – JIN-JANG, čijem je razvitku prethodila višedecenijska umetnička aktivnost posvećena crtežu. Tačnije, niz brojnih ciklusa/radova od 2007. – 2022. god. pod simboličnim nazivima: VRTLOROG (2007-08), GNEZDO-OKO (2009), LA-BUDNO OKO – JIN-JANG (2010-2021), KRUG KAO META-FOR(M)A (2020-21), specifično crtačkih medijskih karakteristika, a isto tako i višemedijskih: foto-crteži, digitalni printovi-kolaži, video rad SPIRALA/SPIRAL, kao i, video projekcija Crteži/Drawings 1995-2015, u okviru prezentacije 20 godina umetničkog rada.
KRUG kao univerzum jedinstva, celovitosti, kinetičnosti, kretanja bez početka i kraja, i kao proces kruženja u kretanju, sa akcentom na neprekidno kruženje nezaustavljivog toka, ali i KRUG U SIMBOLIZMU DUALIZMA dvostrukih krugova – KRUG U KRUGU jeste dominanta dugogodišnjeg, a isto tako, i najnovijeg istraživanja, gde u cilju pre-ispitivanja proširenog značenja jina i janga, naglašavam dvojnost crno-belog odnosa i komplementarnost tamnog i svetlog aspekta, odnosno, zemaljskog i nebeskog, ženskog (jin) i muškog (jang).
Naime, u ličnom i poetskom nadahnuću-viđenju KRUGA U SIMBOLIZMU DUALIZMA dvostrukih krugova – KRUG U KRUGU, razvijam mogućnosti vizuelizicije i percepcije kružne forme u vidu višestrukog lika ptice, ali i kružne forme zametka u vidu lika oka, koja je povezana i sa simbolikom zaštitničkih formi – “jajoliko gnezdo, jajolika školjka”, tj. varijacijama elastične linije koja se zavija sama u sebe, kao simbol kružnog kontinuiteta, kao simbol plodnosti, rotacije postanka, sugerišući tok linije koja je sve “eliptičnija” (zavijanje linije) a s druge strane, tok linije koja se “izmigoljila” (izvijanje linije). Istovremeno, oko je značajan motiv celokupnog istraživanja, a interesantno je da se čuveni drevni simbol jin – jang, verovatno najzastupljeniji i najpopularniji, u kineskoj filozofiji može sresti i u oku (takozvano Jin Jang Oko), kao znak fokusiranosti i usredsređenosti na dve suprotstavljene energije; ili “oko” kao simbol intuitivne mudrosti, kontemplacije i unutrašnjeg viđenja, kao sveviđenje, “oko” kao “zenica” (majušni krug – tačka), kao simbol “otvora prema nepoznatome, koja je bremenita svim mogućnostima onoga što će je ispuniti, ili onoga što će proći kroz njen otvor, ona je poput čekanja”, “ali i u srcu (Jin Jang Srce) gde nas podseća da je i ljubav jedna od najvažnijih sila koja pokreće svet, i da naša srca moraju uvek biti otvorena za nesmetano strujanje kosmičke energije”. Takođe, CRNI KRUG SA BELOM TAČKOM spojen sa BELIM KRUGOM SA CRNOM TAČKOM se može spoznati / prepoznati i kao srčana tačka “simboličkog oka” kao simbol ljubavnog među-prožimanja / sjedinjenja ženskog i muškog, odnosno, balansa – harmonične interakcije.
Prenoseći beskrajnu energiju KRUGA, i dvostrukih krugova spirale – KRUG U KRUGU, kao i jin i jang energiju samog simbola koji se sastoji od dvostrukih majušnih krugova (tačaka), uobličavam kompozicije energizovanih tragova dinamičnosti kinetike – “kretanja i vibriranja” linija-oblika na dvodimenzionalnoj podlozi, doprinoseći optičkoj iluziji vibrantnosti, odnosno ustreptalosti, strukturalne zone zgusnutih snopova linearnog, jedinstvenog traga postojanja jina (ženskog) i janga (muškog), samo u uzajamnom odnosu jedan prema drugom, u mediju digitalnog crteža.
U daljem procesu medijskog eksperimenta crtačkih istraživanja, u sklopu digitalno-kolažnih interpretacija, i mogućnosti beskonačnog nizanja modula po vertikali, horizontali i/ili dijagonali, kao i “ponovnim spajanjem” rotirajućih – kinetičkih, belih kružnih oblika na crnoj podlozi i obrnuto, crnih kružnih oblika na beloj podlozi, pre-ispitujem i akcentujem kontrast crnog i belog. Zapravo, kroz istovremen odnos crnog i belog kao aspekt kontrapunkta, težim da istaknem prožimanje/a u susretu dramatičnosti tame/crne i svetlosti/bele kao izraz dvojstva, koje simboliziraju jin i jang, tj. nerazdvojnost tih dvaju korelata – tamnog i svetlog / negativa i pozitiva kao jin – jang u kojem jin sadrži trag janga, i obrnuto, beline kao majušnog kruga janga, kao tačka koja odbija svetlost odnosno, kao tačke “simboličkog oka”. Tako, “belina”, postaje “likovna partitura”, jer pored “bele” crna najsnažnije zvuči a samim tim i bela. “Belinu” istražujem i kroz optičke korelacije “belog i crnog” – “belo u crnom izgleda veće nego što jeste – belina se preliva preko ( ivice ) crne – belina u crnom je uvek belja od crnine u belom”; belina kao zrak svetlosti koji izlazi iz “praiskonske tačke”, kao tajnovita tačka “zvezde”, kao “tačka plamena sveće”, kao “blesak”, bela boja kao “ne-boja”, i “Crninu” gde je crna simbol prvobitnog, dok bela zrači iz crne; crna kao boja plodne zemlje, kao toplina zemlje; crna kao apsolutna boja; crna boja kao “ne-boja”.
Ujedno, istraživački proces razvijanja simbolike pomenute dvojnosti, se može sagledati i kao autorska refleksija Vazarelijevog stvaralačkog perioda crno-belog odnosa i dualizma, kao šireg konteksta savremene interpretacije, kako sam i navela u autorskom tekstu, povodom nedavno održane samostalne izložbe KRUG KAO META – FORMA – METAFORA sa renomiranim umetnikom iz kolekcije Osten muzeja crteža – Viktorom Vazarelijem, u Galeriji Osten u Skoplju (S. Makedonija), Kuratorka: Kornelija Koneska (2022).
Nesumnjivo, najznačajnije doživljeno i proživljeno izlagačko iskustvo dijaloga individualnih interpretacija/varijacija rotirajućih krugova kao dominantnom i prepoznatljivom formom umetničkog rada, kako mađarskog teoretičara i umetnika, jednog od najuspešnijih umetnika 20. veka, osnivača op-arta – optičke umetnosti, tako i mene, srpske umetnice Biljane Jevtić, ostavilo je dubog trag i snažan uticaj na moje dalje istraživanje, i svakako, predstavljao je dodatni podsticaj za razvijanje bezgranične kreativnosti, inovativnosti i autentičnosti sopstvenog izraza u najnovijoj samostalnoj izložbi pod nazivom U SIMBOLIZMU DUALIZMA / JIN – JANG.
Biljana Jevtić
BIOGRAFIJA
Biljana Jevtić (Gornji Milanovac, 1973), diplomirala je na Akademiji umetnosti Univerziteta u Novom Sadu, grafički dizajn, 1998. a magistrirala je takođe, na AUNS, crtanje, 2002. Od 2005. zaposlena je na istom fakultetu, a od 2019. radi u zvanju vanrednog profesora, za oblast likovnih umetnosti, uža umetnička oblast – Crtanje. Članica je SULUV-a od 1999., ULUS-a od 2009. i ASA – Asocijacija srpskih arhitekata, od 2020. Realizovala je 23 samostalne i učesnica je preko 200 kolektivnih izložbi. Dobitnica je OSTEN NAGRADE – OSTEN BIJENALE CRTEŽA Skoplje 2020 u S. Makedoniji, čiji su crteži deo kolekcije od 13.000 umetničkih dela OSTEN MUZEJA CRTEŽA, jedinog registrovanog Muzeja crteža na svetu.
GALERIJA
Fotografije sa otvaranja
SULUV RECENZIJA
Mr Danilo Vuksanović
Dualni preseci digitalnosti
Savremene odlike umetničkih težnji nisu odmakle od suštinskih načela kulture u dugačkoj istoriji kreativnih dometa. Uprkos tehnološkom savezu digitalne slike i umetničke ideje, konačni rezultati često izgledaju srodni univerzalnim, simboličkim i arhetipskim postulatima, koji se, iz prošlih vremena u sadašnji trenutak pretaču u iznova zanimljive konstelacije vizuelnih senzacija.
Uporište umetničkih praksi utemeljeno je u dvojnosti sveta, između mitoloških i materijalnih svojstava unutar kojih možemo pretpostaviti složenost njihovih međusobnih odnosa. Biljana Jevtić balansira po graničnim područjima vidljivog i nevidljivog, naslućenog i promišljenog, u stalnoj vežbi – tenzičnoj igri umetničke pokretljivosti. Svakim novim ciklusom razgranava se dalji tok kruž(n)olikih i sferičnih obličja, upretenih u unutarnjem, materičnom (iz)rađanju, uzdizanju i kovitlanju, kao u potrazi za jedinstvenom formulom. A tragovi imenovanja ciklusa Biljane Jevtić ubeleženi su među koricama knjiga našeg profesora Koste Bogdanovića. Sasvim prirodno.
Sastavni delovi umetnosti Biljane Jevtić zapravo su elementi kosmičke zakonitosti udvojene u suprotnostima koje obeležavaju naš život. Poput crnih i belih površi šahovskih polja, serija digitalnih likovnih zapisa upućuje na staru istinu kako je sve oko nas sazdano od dobra i zla, svetla i tame, života i smrti. Zato se na podovima hramova nalaze lavirintski vrtlozi u geometrijskoj progresiji, direktno izvedeni iz primera u prirodi. Struktura cveta ili drveta, analogija zemlje i nebeskih sila koje deluju na našu svest i pokretačku energiju, kada stvaramo umetnost, sugerišu na potrebu za večnim trajanjem. Svaka umetnička težnja jeste ogledalo prirode, apsorbcija ili apstrahovanje misli o sebi samom.
U tom dijalogu nepreglednih mogućnosti, Biljana Jevtić redukuje odvišnu, stvarnu prirodu sopstvenog okruženja i, u sebe upijajući obrazac neumornog ponavljanja, otvara beskonačne nizove sličnosti. Morfički nizovi prerastaju u simboličke a krakovi dinamičkih kretanja označavaju stožernu ideju dualističkog pogleda na svet. Zauzimanje prostora vizuelnosti oduvek je i istovremeno mirenje sa cikličnom slikom duhovnog trajanja, najpreciznije oličenog u uroborosu, zmiji koja proždire sopstveni rep ne bi li obuhvatila trenutak rađanja i umiranja u isti čas. Taj simbolički nivo poimanja umetnosti, uobličen u morfološkom sazvučju Biljanine višeznačne amblematike, vibrira iz ciklusa u ciklus kako bi ukazao posmatraču na zrno životne energije koja neće prestati da postoji dok god umetnici budu stvarali.
U simbologiji uskomešanih Jina i Janga, u izvornom zaletu ka čudesnim snopovima nedodirljivog.