Prateći program završne izložbe studenata likovnog departmana Akademije umetnosti u Novom Sadu
22 – 30. jun 2012.
Pred nama su radovi mlade umetnice Jelene Bulajić, koja još od početka studija na Akademiji umetnosti, permanentno obrađuje motiv ljudskog lika. To su portreti na velikim formatima, isključivo starih osoba, gde joj njihova specifična izboranost i duboka samozapitanost otvaraju mogućnosti za vizuelno istraživanje različitih emotivnih stanja.
Redukovanih izražajnih sredstava i suženom, svedenom paletom a crtački ubedljivo i snažno, Jelena prikazuje različite likove „baba i đedova“ koji sa svima nama imaju jaku povezanost, zajedničku nit – neminovnost starenja, fizičkog propadanja.
Posmatrajući njene slike, mi ne vidimo samo određene imenovane likove; imamo priliku da istovremeno vidimo i sebe u budućnosti, kao deo iste neminovnosti procesa ljudskog života.
Jelena na taj način provlači jednu univerzalnu poruku, sugestivnu i vizuelno čitljivu.
I pored ove univerzalnosti, portetisani likovi su krajnje individualno obrađeni, izražajnih unutrašnjih karakteristika i emotivnih stanja.
U njenom radu oseća se i posebna bliskost autora i modela; suptilna veza i uzajamno razumevanje. Ovakvim pristupom i emotivnim angažmanom portretisani likovi komuniciraju sa publikom i postaju bliski svakom posmatraču.
To je i osnovna ideja Jelene Bulajić kao autora; ona teži da zanemarenu kategoriju starih ljudi, koji uglavnom borave u specijalizovanim ustanovama za stara lica, preseli u galerijski izložbeni prostor gde će oni ponovo biti vidljivi i imati priliku da uspostave novi vid komunikacije sa društvom oko sebe.
Bosiljka Zirojević Lečić
