Slađana Đukanović / 243623 (dvačetiritrišestdvatri)
Otvaranje: Ponedeljak. 3. april 2023., 19.00
(3 – 14.4.2023)
U ponedeljak, 3. aprila, u 19 časova, u Galeriji SULUV, biće otvorena izložba Slađane Đukanović pod nazivom „243623 (dvačetiritrišestdvatri)”. Izložba će trajati do 14. aprila 2023. godine.
Svaka pojedinačna slika ima za naziv broj, kao zbir žičanih delova od kojih je izgrađena, a naziv konačnog rada je zbir svih naziva pojedinačnih slika. Stoga je naslov ostao nepoznanica do kraja izvedbe poslednje slike. Ulazne vrednosti se transformišu u izlazne, asocirajući na taj način na neraskidivu vezu između umetnosti i matematike. Povezujući umetnost sa matematikom i brojanjem, proces slikanja se usložnjava. Broj, koji kao nasumično izabran, višecifren, nije lako pamtljiv, neizostavno postavlja pitanje značenja. U obliku pseudokoda, na neki način izbegava se opisivanje istine koju potencijalni posmatrač verovatno ne treba da zna, a kao označitelj, osim podsećanja na povezanost umetnosti sa stvarnošću određenom brojevima, takođe je činjenično stanje broja elemenata (žičica) koji sačinjavaju poliptih, ali je i mnogo više od toga. Umetničko delo postaje zagonetka, brojevi se u prvi mah opiru da bilo šta kažu, nezavisni od bilo kakvog značenja. Reklo bi se da je njihova materijalna očiglednost – sve. Nazivi, dakle, treba da budu dodatna zaštita koja će obeshrabriti svaki pokušaj da se slikanje svede na igru bez posledica.
BIOGRAFIJA
Slađana Đukanović iz Loznice, diplomirala je slikarstvo 2011. godine na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, u klasi profesora Jovana Rakidžića. Master studije završila je 2012. godine kod istog profesora. Doktorske studije na Akademiji umetnosti u Novom Sadu završila je 2023. pod mentorstvom profesora Gorana Despotovskog. Članica je ULUS-a od 2017., a SULUV-a od 2023. godine. Učesnica je brojnih samostalnih i grupnih izložbi. Nagrade: 2008. Nagrada Akademije umetnosti u Novom Sadu za najbolji crtež malog formata; 2011. Godišnja nagrada Departmana likovnih umetnosti za najuspešniji umetnički rad iz umetničke discipline Slikanje.
GALERIJA
Fotografije sa otvaranja
SULUV RECENZIJA
Lidija Marinkov
Slađana Đukanović – 243623 (dvačetiritrišestdva tri)
Monumentalna postavka objedinjenih radova Slađane Đukanović u galeriji SULUV-a, predstavlja samo jednu od više mogućih reprezentacijskih varijacija najnovijih radova ove umetnice. Izložba pod nazivom 243623 (dvačetiritrišestdva tri), koja je ovog puta priređena u tradicionalnoj izlagačkoj formi, na zidu galerije, u ovoj formi, precizno skreće pažnju na dva umetničko-istraživačka aspekta. Reč je o čvrstom odnosu između materijalne prisutnosti i pojavnosti proširenog slikarskog medija i umetničke prakse koja se shvata kao fokusirana i rigorozna autorefleksija umetnice o procesu stvaranja slike.
Složenost ovog umetničkog poduhvata ogleda se u transdisciplinarnom postupku koji spaja poetiku i matematiku, akcentujući pritom, performativni učinak obe discipline. Na tako postavljenoj istraživačkoj osi, Slađana Đukanović otvara važne probleme koji se tiču transformacije medija savremenog slikarstva, zatim analize vizuelne performativnosti upotrebljenog materijala (žica), te samih procesa i procedura stvaranja dela koje koje zahtevaju posebnu vrstu posvećenosti i pripreme. Otuda proizilaze radne taktike koje su bliske naučno-istraživačkom pristupu, isto koliko i meditativno-terapeutskoj praksi. Slikarstvo, oslobođeno tradicionalnih alata i tehnologija, u tom smislu postaje delatnost čiji karakter oscilira između manuelne prakse i beskrajne proizvodnje, dok matematika postaje vrsta čulnog iskustva (aritmetika) i polje metonimijskog označavanja i preoznačavanja (algebra).
Radovi Slađane Đukanović realizovani su aplikacijom delova žice na medijapan ploče. Ovako jednostavno definisan umetnički proces ni izdaleka ne može da nagovesti sve složene reperkusije koje se kreću od vizuelnih i taktilnih svojstava umetničkog dela, pa sve do temeljno konceptualnih odrednica koje se tiču ne samo umetničke prakse već rada uopšte. Na prvom mestu treba istaći proceduru stvaranja svake pojedinačne slike. Umetnica sa gotovo opsesivnom minucioznošću seče delove žice približno iste dužine, a zatim ih lepi dok istovremeno broji svaki komad upodrebljenog materijala. Gradivni materijal se na površini slaže u intuitivnim ritmovima, intenzitetima ili sekvencama. Zahvaljujući ovakvom postupku, ali i materijalnoj, odnosno likovnoj prirodi same žice, efekat svake slike je promenljiv i zavisi od mnogih faktora – osvetljenja, položaja slike, tačke gledišta posmatrača. To znači da recepcija rada mora da uračuna prostor, kretanje, temporalnost i neposredniji kontakt sa samim slikama, čiji se optički kvaliteti menjaju i tako potcrtavaju svoja taktilna svojstva. Na taj način, radovi Slađane Đukanović zapravo se približavaju umetničkoj instalaciji, bez obzira na formalni način postavke u izložbenom prostoru.
Transdisciplinarnost ove izložbe najkonkretnije leži u spajanje principa matematike kao formalne nauke sa poetičkim procesima rada/stvaranja/proizvodnje umetničkog dela. Sve slike su izgrađene isključivo od komada žice koji su tačno izbrojani, ali čiji broj nije u napred određen. Osim toga, sve slike u postavci imaju pojedinačne nazive koji bi trebalo da označe tačan broj upotrbljenih komada žice. Autorka na taj način približava binarni konceptualni par ideja-materija i pokazuje na koji način sama procedura brojanja može postati utemeljena umetnička praksa. Odustajanjem od standardnih likovnih tehnika i tehnologija i okretanjem ka izabranom gradivnom (ali brojanjem utvrđenom, i time diferenciranom) materijalu – žici, dolazi do preispitivanja i samog koncepta stvaranja/rada/proizvodnje umetničkog dela. U ishodištu slike Slađane Đukanović postaju objekti akumulacije (ne)merljive količine, odnosno nepredvidivog, ali tačnog broja apliciranih i precizno artikulisanih pojedinačnih žica na panele medijapana.
Pitanje funkcije i svrhe umetničkog rada, tako se ukazuje kroz imanentnu potrebu umetnice za ličnom realizacijom. Kontinuirani manuelni rad „proizvodi“, između ostalog i subjekatsku poziciju i figuru umetnice, upotrebljeni materijal dobija meditativnu funkciju, dok sam rezultat ubedljivo pokazuje mogućnost transformacije savremenog slikarskog medija.
