May I introduce: Alien / Solmaz Farhang, Alexandra Fruhstorfer, Ege Kökel, Lena Violetta Leitner, Andrea Palašti
Otvaranje: Ponedeljak, 25. oktobar 2021.
(25.10 – 5.11.2021)
Od ponedeljka, 25. oktobra, u Galeriji SULUV će moći da se pogleda izložba May I introduce: Alien umetnica Solmaz Farhang, Alexandre Fruhstorfer, Ege Kökel, Lene Violette Leitner i Andree Palašti. Zbog pandemijske situacije neće biti zvaničnog otvaranja, ali će Galerija, uz pridržavanje propisanih mera, u ponedeljak biti otvorena za posetioce i medije od 17 do 20 časova. Izložbu će zainteresovani moći da pogledaju do 5. novembra 2021, tokom redovnog radnog vremena Galerije.
May I introduce: Alien (Dozvolite da vam predstavimo: „Alien”)
www.mayiintroduce-alien.com
Bakterije, biljke, ljudi i ostale životinje – svi Alien-i su dobrodošli!
Posetite našu višečlanu izložbu i upoznaćete najnovije trendove inkluzivne arhitekture za svinje i rakune, zašto je Emil orangutan depresivan i kako registrovati strane biljke u Centru za Integraciju. Stavite svoj Dodo na povodac i plivajte zajedno sa ribama! Na našoj izložbi pozivamo vas da zaronite u svet koji je više-od-ljudskih priča (more-than-human) zapletene kroz granice drugosti.
Istražite naš ALIEN univerzum i pogledajte projekte umetnica Solmaz Farhang, Alekandre Fruhstorfer, Ege Kökel, Lene Violette Leitner i Andree Palašti kroz različite objektive posmatranja.
U MIŠLJENJU (THE OPINION) naučnici iz različitih oblasti tumače umetnička dela kroz svoja gledišta. ISTORIJA (HISTORY) daje uvid u istoriju i kulturni kontekst koji stoji iza projekata. Posetite ALIENEKSPRESS i pogledajte najnovije ponude u našoj prodavnici! PISAC (THE WRITER) daje uvid u inspiracije i interpretacije umetničkih dela zasnovanih na tekstu, dok vas DRUGA ŽIVOTINJA (ANOTHER ANIMAL) poziva u razigranu džunglu zabavnih i sporednih činjenica. Posetite odeljak GOST (THE VISITOR) – interaktivni prostor za razgovor sa Emilom, podelite vaš trenutak sa drugim životinjama ili glasajte o deportaciji migratornih biljaka!
I na kraju, sedite sa nama za naš sto za više vrsta i dozvolite nam da razgovaramo o tome šta znači ALIEN i drugim oblicima različitosti!
Ova izložba je mali uvid u oblike migracija, raseljavanja i radikalne promene na površini naše planete kroz umetnička istraživanja i intervencije. Umetnice propituju šta znači biti čovek i delovati kao čovek. Preispituju odnose između ljudi, biljaka i životinja, odnosno drugih/drugačijih oblika (su)života. Preispituju odnose između naše ljudske prirode i našeg naizgled prirodnog okruženja. Koju vrednost i ulogu dajemo prirodi? Šta doživljavamo kao „prirodno“, a šta kao „strano“? I koju ulogu mi ljudi u tome imamo? Umetnice istražuju i suočavaju se sa tim izazovima sa humorom i empatijom, sa strogošću i analizom, sa optimizmom i protestom, sa spekulativnim izumima i provokacijom.
Koncept projekta razvijen je kao virtuelna izložba u saradnji sa Akademijom primenjenih umetnosti u Beču i Angewandte Innovation Lab (AIL) tokom 2020. godine, koju možete posetiti na adresi www.mayiintroduce-alien.com
May I introduce: Alien u Novom Sadu je omogućen uz podršku: Angewandte Innovation Lab, Akademija primenjenih umetnosti Beč, BMKOES, Land Steiermark, Austrijski kulturni forum Beograd, udruženja SULUV, Bildrecht
Više o umetnicama: Solmaz Farhang (www.solmazfarhang.com); Alexandra Fruhstorfer (www.alexandrafruhstorfer.com); Ege Kökel (www.egekokel.com); Lena Violetta Leitner (www.lenaviolettaleitner.com); Andrea Palašti (www.andreapalasti.com)
May I introduce: Alien
www.mayiintroduce-alien.com
Bacteria, plants, fungi, humans and other animals – all aliens welcome!
Enter our multispecies muddle and you will get to know the latest trends in inclusive architecture for pigs and raccoons, why Emil the orangutan is depressed and how to register foreign plants at the Integration Center. Get your Dodo on a leash and swim along with the fish! In our interactive exhibition we invite you to dive into more than human tales entangled across the borders of otherness.
Explore our ALIEN universe and take a deeper look into the projects of contributing artists Solmaz Farhang, Alexandra Fruhstorfer, Ege Kökel, Lena Violetta Leitner and Andrea Palašti through different lenses of observation.
In THE OPINION scientists from different fields will interpret the artworks through their viewpoints. THE HISTORY will give you a taste of the history and cultural context behind the projects. Visit ALIENEXPRESS and check out the latest bargains in our shop! THE WRITER gives glimpses into the rather text based inspirations and interpretations of the artworks while ANOTHER ANIMAL invites you into a playful jungle of fun and side facts. Visit THE VISITOR – an interactive space to have no chat with Emil, share your multispecies moment or vote on the deportation of migrated plants!
And last but not least, sit down with us at our multispecies table and let us talk about aliens and other forms of otherness.
The exhibition concept was developed as a virtual format in collaboration with the Angewandte Innovation Lab (AIL), Vienna in 2020, and can be reached at the website: www.mayiintroduce-alien.com
May I introduce: Alien in Novi Sad is made possible with the support of: Angewandte Innovation Lab, BMKOES, Land Steiermark, Österreichisches Kulturforum Belgrad, SULUV, Universität für angewandte Kunst Wien, Bildrecht
Artists:
Solmaz Farhang (www.solmazfarhang.com) is a visual artist-researcher based in London. She is a graduate of the Art and Science Master programme at University of Applied Arts Vienna. In her interdisciplinary approaches she investigates the complexities and contradictions of the human psyche along with the interrelations between individuals and societies. She strives to desacralize ignorant beliefs and question society’s prejudices. Farhang works across multiple disciplines. Her practice materialises in many forms, including photography, videos, multimedia installations, book illustration and science communication projects. Her recent works centres around art and science collaborative projects, the importance of knowledge transfer and its relevance to our current affairs.
Alexandra Fruhstorfer (www.alexandrafruhstorfer.com) is a transdisciplinary designer with an investigative and research driven approach. After graduating from Industrial Design, now Design Investigations, at the University of Applied Arts Vienna in 2017 and working in London for a bit, she is now based in Vienna. Within her creative practice she uses design as experimental tool to question prevalent political and cultural paradigms, while trying to embrace phenomena of accelerated technological and ecological change. She works across various media. Whether in design research processes or in participatory workshop projects she enjoys working in collaboration with others. Currently her main interest revolves around how our understanding of work is related to our anthropogenic impact on our planet.
Ege Kökel (www.egekokel.com) is a designer who received her master’s degree in Industrial Design/Design Investigations from the University of Applied Arts in Vienna.
Her interest lies in the intersection of emerging technologies, science and design. She uses design as a tool for speculation, sense making and research. Collaborating with others/other disciplines and exploring different viewpoints are important aspects of her work. In her practice, she tries to delve into complex topics through tangible design means. Currently, she is interested in entangled and messy relations between species. She is also working at Biofaction, a Viennese science communication company, where she collaborates with scientists, researchers and filmmakers on synthetic biology projects.
Lena Violetta Leitner (www.lenaviolettaleitner.com) is the founder and head of IZMP (Integration Centre for Migrated Plants www.izmp.eu). In 2017 she graduated from the Department of Digital Arts at the University of Applied Arts in Vienna (AT) and began this long term scientific initiative. The Integration Centre contributes to a successful integration program, providing a set of courses, examinations and validation processes.
In her art works she explores power structures and social patterns using the means of irony and humour. The works, which range from installations and interventions to (sculptural) performances, scrutinise our constructions of what is ‘natural’ and ‘foreign’ or ‘alien’. They employ language in the form of code, text and sound, hacking objects, systems and structures. Part of her practice is the collaborative process. Lena Violetta Leitner works with experts from the most varied fields; networking and support of women is an important concern for her here.
Andrea Palašti (www.andreapalasti.com) is a visual artist and lecturer based in Novi Sad, Serbia. She works across artistic and curatorial boundaries, experimenting with photography, video and illustrated lectures. Her practice is highly informed by collaborations with other artists/collectives, students, curators, journalists, scientists and/or historians. She is a board member of the ŠoK Gallery and associate professor at the Academy of Art in Novi Sad, where she teaches Elements of Visual Art, blending her collaborative artistic research projects with educational strategies. Since 2014, she has teamed up with picture researcher Daniel Popović on investigating picture archives and its potential to unveil a nuanced understanding of the world.
GALERIJA
SULUV RECENZIJA
Kada kažemo ,ja’ mi mislimo na to jedno ljudsko biće sa izvesnim imenom i prezimenom, iskustvima, sećanjima, identitetom. Začudna je i prećutan činjenica to da svaki od tih ,ja’ u stvari predstavlja simbiozu: naša tela žive u neraskidivoj zajednici za trilionima mikroorganizama! Naše ja je u stvari dinamično mnoštvo. Naša tela sadrže više mikroorganizama nego ljudskih ćelija, brojčano; u procentima mikroorganizmi čine od 1 do 3 procenta mase naših tela – najveći deo smešten je u mirkoflori naših creva ali uloga mikroorganizama je višestruka: od varenja do stvaranja vitamina K, do podrške imunološkom sistemu, do detoksikacije… Neobično je da drugost i nešto što nadilazi našu antropocentričnost obitava već u nama samima, pa tek potom i spolja, drugde. Drugost je najbliskije, najintimnije isprepletana sa našim postojanjem.
Ekološki aktivisti i filozofi biologije prepoznaju upravo našu antropocentričnost – sve dublje ukorenjenu nesposobnost da živimo u skladu sa činjenicom da smo konstantno deo, i to ne centralni deo, jedne žive i dinamične celine u kojoj je sve povezano – kao jedan od glavnih uzroka galopirajuće ekološke i društvene krize.
Mi imamo kapacitete da živimo u skladu, da budemo funkcionalni deo žive celine kojoj pripadamo – ali kako da dođemo do tog stanja sklada? Zaista su potrebni naučni radovi, umetnička dela, razgovori, odlučnost ka promeni vladajuće društvene paradigme da bismo otvorili oči ka more-than-human-world, ka drugosti biljaka, životinja, mikroorganizama, minerala..? Umetnički projekat ,,May I introduce: Alien’’ nas vodi upravo na staze kojima se približavamo drugosti, dovodi nas u poziciju iznenađujuće saosećajnosti, saživljavanja sa drugim bićima – od mikroorganizama do biljaka, životinja.
Vidim orangutana Emila, njegov život progutan popularnošću, a zastrašujuće usamljen, njegov život koji je javnost do poslednjeg atoma konzumirala, sve do rasparčanosti njegovog tela… vidim ga i sećam se života jednog ljudskog bića, Ejmi Vajnhaus, i vidim kako vibriraju sličnosti. ,Igre gladi’ u kojoj prema sasvim nasumičnim, ličnim preferencama biramo koja će migrantska biljka postati naš sugrađanin i uživati u sigurnosti prosperiteta je sasvim duhovita i sasvim strašna istovremeno, jer je tako bliska stvarnosti sudbina miliona ljudi i drugih bića u ovom trenutku. Sećam se trenutka u kojem sam shvatila da kada govorimo o ,klimatskim izbeglicama’ zavisno od konferencije ili naučnog rada koji čitam – govori se o ljudima, biljkama i životinjama. Određene vrste riba na primer sele se u krajeve okeana u kojima nikada do sada nisu živele, zbog promena klimatskih uslova. Slično se dešava i sa raznim vrstama biljaka. Koliko ljudi je do sad a koliko će u skorijoj budućnosti učiniti to isto? Ova tema prikazana je, na različite načine, u radovima ,,IZMP’’ i ,,Portrait in the lab’’.
Tokom višegodišnjeg rada na inicijativi Divlji Beograd otkrila sam i prihvatila to da u našim zgradama, sa nama, već sada, žive mnooooga bića, naši sustanari, uglavnom nevidljivi: slepi miševi snevajući prezimljavaju zime u uskim procepima naših zgrada; sokolovi vetruške se gnezde na ispustima visokih objekata, vrapci, laste, golubovi takođe; divlje pčele, mravi, puževi, ježevi i naravno miševi i pacovi – svi su stanovnici naših, ljudskih zgrada. A opet, iako ovo znam, gledajući kuću naseljenju mnogim bićima u radu ,,Making Oddkin’’ čudila sam se kao da je u pitanju neki sasvim revolucironarni koncept.
Rad ,,Dodo in the room’’ omogućuje da sada, dok po mišljenju mnogih biologa, traje Šesto veliko istrebljenje, mi učestvujemo u virtuelnoj anketi ,,Da li da uz pomoć novih naučnih otkrića ponovo oživo izumrlu vrstu’’ – uz sva etička pitanja koja to povlači…
Potrebno je i lekovito da budemo na tim mestima koja nam omogućuju da osluškujemo neverovatno uzbudljivu paletu savremenih stanja i osećanja: strepnju, strah, užas, beznadežnost, neslaganje, pobunjenost, nadu, inspiraciju, zadivljenosti pred diverzitetom i lepotom, iznenađenjima prilagodljivosti sveta Prirode. Sasvim je uzbudjivo i to mesto na kojem, kroz sočivo mikroskopa (gledajući elemente mikroflore našeg stomaka, te drugosti koja nam omogućava život), ili kroz oči invazivnih vrsta biljaka, ili kroz oči davno iščezlih a tako bliskih bića – ugledamo istinu: mi smo Jedno sa celinom, neraskidivo joj pripadamo – isti život pulsira u mineralu, hrastu, lastavici i oku voljenog.
Milja Vuković
inicijative Za manje smeća i više sreće & Divlji Beograd
