- septembar – 12. oktobar 2013.
Prostor – Neodvojiv od vremena, mesto mogućnosti, mesto ostvarenja, kosmos, organizovani svet, uvek ključa u svojim razuzdanim energijama (Prigogin), iz čega proizilaze novi poreci. Neizmerna rasprostranjenost kojoj se ne zna središte i koja se širi u svim pravcima, simbolizuje beskraj u kom se kreće svemir, simbolizuje ga trodimenzionalni krst sa šest krakova ili kugla ali kugla je u kretanju i neograničene ekspanzije. Obuhvata čitav svemir sa svim dešavanjima i mogućnostima.
U značenju položaja predmeta ili događaja, skup koordinata ili orijentira koji čini pokretni sistem odnosa počevši od tačke, tela, nekog centra koji se čiri u X dimenzija praktično svedenih na tri pravca, svaki u dva smera: istok – zapad, sever – jug, zenit – nadir ili desno – levo, gore – dole, napred – nazad. Na to se nadovezuje vreme kao merilo kretanja (pre – za vreme – posle) i brzine (vise – jednako – manje), spoljašnja i unutrašnja sredina u kojoj se kreće svako individualno ili kolektivno bice. Govori se i o unutrašnjem prostoru kojim se simbolizuje postepeno ostvarivanje svih ljudskih mogućnosti, sve svesno, nesvesno i moguce nepredvidivo.
Tajanstvene prostorne veze izmedju planeta, zvezda i galaksija. Astronomiji izaziva zaprepaštenje pomešano a strahom prostor koji premašuje svaki proračun i nikada ne dospeva do granice gde bi se prostiranje zaustavilo.
Prostor se u Japanu shvata kao svod tajne, ta se tajna nudi čoveku da u njoj gradi i orgnizuje svoje građevine. On ih ne moze uneti u prostor bez osećaja poštovanja za posvećeno, očišćenje misli i tela. Japanski vrt sa stenama, rekama i grmljem smanjeni su model svemira, red na materijalnom i duhovnom planu. Prolaženje kroz hram ili kroz vrt sveto je hodanje u prostoru, uspostavljanje duhovne, afektivne i imaginativne čistoće potvrdjivanje i rast teznje Bića.
Iz koje god tačke gledali nikada ne možemo da sagledamo sveukupni prostor : beskonačnost simbolizuje ograničena površina.
Elvira Stojiljković
rođena 27. 12.1974. godine u Ingostatu, Republika Nemačka.
Završila je srednju umetnišku školu „Bogdan Šuput“ smer – tekstilni dizajner, u Novom Sadu. 1995.
1996. godine je upisala Akademiju umetnosti u Novom Sadu – odsek likovnih umetnosti, podgrupa za slikanje.
2000. godine diplomirala u klasi profesora Dušana Todorovića i Halila Tikveše.
Član Saveza udruženja likovnih umetnika Vojvodine.
Samostalne izložbe:
u Zrenjaninu, Pančevu „Galerija Madam“ i 2009. godine u Aradcu – „Harmonija“.
Priprema magistraturu „Duša grada u slici“.
Učestvovala je na više kolektivnih izložbi, a takođe i u sazivu više likovnih kolonija.
