Barbara Subotić, Teodora Petković, Filip Baloš
Otvaranje: 23. jun od 18:00 do 22:00 časova
(23 – 30.6.2023)
Izložba: […] Mine be thy love and thy love’s use their treasure.
(Sonnet 20, William Shakespeare)
U petak, 23. juna, od 18 časova, u Galeriji SULUV biće otvorena izložba Barbare Subotić, Teodore Petković, Filipa Baloš, pod nazivom Mine be thy love and thy love’s use their treasure. Izložba je deo pratećih programa Završnih izložbi Akademije umetnosti u Novom Sadu i predstavlja jedan od vidova saradnje ove institucije i Saveza udruženja likovnih umetnika Vojvodine. Autorke Barbara Subotić, Teodora Petković i autor Filip Baloš, su studenti treće godine studijskog programa Likovne umetnosti, modul Slikarstvo, Akademije umetnosti u Novom Sadu u klasi prof. Gorana Despotovskog sa saradnicima Anom Vrtačnik, Lukom Drljan i Nemanjom Milenkovićem. Izložba će biti otvorena do 30. juna 2023.
BIOGRAFIJE
Barbara Subotić
Barbara Subotić (2000, Senta). Od 2015. do 2019. godine pohađala je gimnaziju za talentovane učenike sa domom „Boljai“ u Senti. Nakon srednje škole, 2020. godine upisuje Akademiju Umetnosti u Novom Sadu, modul slikarstvo i trenutno pohađa treću godinu studija. Učestvovala je na brojnim grupnim izložbama kao što su: grupna izložba studenata Akademije sa temom „Obično-U enterijeru“ 2022. Novi Sad; „Obično-Figura u prostoru“ 2022. Novi Sad; „Razlike“ 2021. Novi Sad; „Pannon New Wave“ grupna izložba mladih vojvođanskih umetnica 2019. Subotica, „III. Kiállni Sosem Art – VIFÓ“ 2019. Subotica. Učestvovala je i u Temerinskoj likovnoj i stvaralačkoj koloniji sa nazivom „TAKT“ 2021. godine. Trenutno se bavi uljanom tehnikom unutar slikarstva i istražuje intimne prostore i svetlosne odnose.
Teodora Petković
Teodora Petković (2001, Novi Sad). Završila je srednju školu za dizajn „Bogdan Šuput” u Novom Sadu, a trenutno studira slikarstvo na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Pored slikarstva i primenjenih umetnosti, bavi se i muzikom i svira gitaru. Uživa u povezanosti sa prirodom, koncertima i knjigama. Nagrađena je Vidovdanskom nagradom za postignute rezultate na republičkim takmičenjima 2019-2020 godine. Učestvovala je na grupnim izložbama: 2018. izložba postera 10. oktobar, Svetski dan mentalnog zdravlja, Novi Sad; Priča o dvoje umetnika – Ljubica Sokić i Bogdan Šuput, Novi Sad; Uža konkurencija za najbolji slogan i poster na temu podizanja svesti o važnosti ranog otkrivanja raka dojke, Beograd; 2021. Završna izložba studenata prve godine Akademije umetnosti, Novi Sad; Šok Zadruga – U enterijeru/Figura u prostoru, Novi Sad; 2022. Muzika u drugom ključu, Akademija umetnosti Tvrđava, Novi Sad; 2023. Paleta Mladih, Kulturni Centar Vrbas.
Filip Baloš
Filip Baloš, (2001, Novi Sad). Dolazi iz muzičko dramske porodice u kojoj je od malih nogu razvio ljubav prema umetnosti. Još sa četiri godine, počeo je pokazivati interes ka slikarstvu i muzici. Kao mali, sa svojim bratom Boškom nastupao je na raznim muzičkim festivalima i učestvovao u mnogobrojnim predstavama. 2016. godine, upisao je srednju školu za dizajn, „Bogdan Šuput“. Bio je deo raznih grupnih izložbi i slikarskih kolonija. Od 2017. godine počeo je da se bavi pisanjem pesama i muzičkom produkcijom. U veoma kratkom periodu, uspeo je da izgradi svoj prepoznatljivi stil. 2023 godine, Filip je učestvovao na izboru za pesmu za evroviziju 2023. gde se izdvojio kao jedan od favorita. Po završetku srednje škole, Filip je upisao prvu godinu Akademije umetnosti u Novom Sadu, modul slikarstvo.
GALERIJA
Fotografije sa otvaranja
SULUV RECENZIJA
Goran Despotovski
Barbara Subotić, Teodora Petković, Filip Baloš
Izložba tri autora/ke pod nazivom […] Mine be thy love and thy love’s use their treasure,
predstavlja radove studenata 3 godine Departmana likovnih umetnosti, modul Slikarstvo. Generacije mladih budućih umetnika uvek donosi poseban doživljaj potkrepljen njihovim radom, a koji se uopšteno odnosi i ukazuje na bogatsvo i kreativnost umetničkog delovanja. Odabrane i predstavljene autore objedinjeno karakteriše figurativno i realističko prikazivanje, stilska uvezanost kao i potencijal specifičnog, koji se ogleda kroz lične uglove sagledavanja i ukazivanja na sadržaj slike.
Na izložbi Mine be thy love and thy love’s use their treasure, autori svojim predstavljenim radovima pored prikazanog ubedljivog stečenog akademskog znanja u tehničkom likovnom i slikarskom smisu, sa već formiranom specifičnom ikonografjom svakog autora, predstavljaju i ukazuju na polje i interesovanja sadržajnog odnosa slike.
Prateći naslov kroz parafrazu Šekspirovog 20 soneta: Neka tvoje telo bude njihovo blago, a meni tvoja lјubav, ukazuje na relaciju neodređenosti karakterističnu za mladost. U ovom slučaju ona se odnosi na opšti doživljaj iz slike, kojima nam autori karakterističnim prikazom skreću pažnju na oblik tela i prostore posmatranja, ali i o neiscrpnoj energiji, lepoti pred kojom moramo biti zasenjeni, jer je reč o generaciji mladih koja je spremna da unosi nova svedočenja današnjeg stanja.
Autorka Barbara Subotić ukazuje na prostorne odnose bez prisustva figura, ovim slikama dominiraju svetlo i prostor koji deli spoljni i unutrašnji svet, a samim tim i prisustvo izmeštenih ljudi koji konstantno izmiču iz okvira ovih kompozicija. Ovi prostori bez obzira što su u trenutku napušteni od ljudi i prazni, lako se mogu doživeti kao svakodnevni upotrebni ambijent, intimni ili javni. Pažljivo odabrani predmetni simboli, rasprostiru viziju posmatranja određenog prostora, zagontetno uvezujući područje koji često poprimaju kontekst nalik Linčovim (David Keith Lynch) osmišljenim kadrovima u kojima se posredstvom predmeta otkriva ili naslućuje dalji tok, sadržaj radnje.
Autorka Teodora Petković, direktnim prikazom čiste forme draperije, ukazuje na prekriveni svet ljudi. Kroz prikazane odore i nabore draperija, figura se naslućuje, ona je pokrivena forma koja može fizički ili samo kao odraz biti prisutna. Upravo ovakav Leonardovski (Leonardo di ser Piero da Vinci) tretman likovnosti, autorka izmešta iz područja tehničkog sagledavanja unoseći poruku prekrivenog tela koja se dovodi u korelaciju sa današnjim vremenom i apsurdom otkrivenosti, ali ne i istine. Ova prekrivena tela konstantno izmiču i prerastaju u čistu autonomnost forme apstraktnog. Ova transponovanja forme jako sugestivnog karaktera čistim koloritom plave i crvene, autorka postavlja u simbiozu neotkrivenih polja bezirajući se isključivo na energiju forme.
Autor Filip Baloš, predstavlja scenski prikaz u kojem putem specifičnog odnosa predstavljenih figura, boje, senki i oblika stvara međuprostor. Ovaj stvoren vizibilni, ali opredmećen nov prostor nadrealnog karaktera, autor postiže koristeći senku u novonastalim bačenim formama. Ceo ciklus, odlikuje iluzorni svet, nalik Vilsonovim (Robert Wilson) scenama. Postavljeni modeli (figure) na sceni, marionetski ukazuju na dovršenost spontanog i ukazuju na ciljanu lepotu, na odmerenost i promišljanje, na predviđene namere, na ideal kojim se nazire uzvišena metafizička priroda čoveka i nekog novog sveta.
